week 1

Alweer ruim een week in Takoradi, de tijd gaat snel!
Hierbij een lange eerste update van mijn eerste indrukken, verblijf en mijn werk daar.

Mijn reis naar Ghana is goed verlopen. Op schiphol had ik wat vertraging richting Londen, maar omdat ik daar juist heel veel wachttijd had kwam dit me wel goed uit. Het wachten op Heathrow viel me dan ook alleszins mee gelukkig was mijn aansluitende vlucht in dezelfde terminal als waar ik aankwam. Het vliegtuig naar Ghana was half leeg, waardoor het lekker rustig was en er zelfs de mogelijkheid was om 3 stoelen voor jezelf te pakken om te gaan slapen. Eenmaal aangekomen in Accra begon de eerste stress... Het duurde ontzettend lang voordat mijn koffers aankwamen (ja ik had een koffer, een backpack en 2 stuks handbagage nodig om mijn spullen mee te krijgen..). Uiteindelijk was ik een van de laatste die zijn koffers kreeg, maar he ze waren er! Vervolgens heb ik meteen een lokale simkaart gekocht en dit bleek een erg goede zet te zijn. Internet is hier namelijk hele erg goedkoop en voor €2,50 heb je 500 MB in de maand! Dit betekent dat ik gewoon altijd internet heb en voor Whatsapp heb ik voor het gemak besloten voorlopig mijn Nederlandse nummer aan te houden. Op het vliegveld van Accra ging het er net zo aan toe als op andere Afrikaanse vliegvelden of grensovergangen. Overal staan mannetjes die besluiten dat je (tegen betaling) hun hulp nodig hebt. Heel irritant om je wagentje met koffers te beschermen en 60 taxi's te weigeren als je net een lange reis achter de rug hebt. Gelukkig was mijn vervoer naar Takoradi al geregeld en had ik meteen goed telefonisch contact met de chauffeur.

Mijn reis zat er namelijk nog niet op. Ik had nog een autorit van Accra naar Takoradi voor de boeg. Dit is een afstand van iets meer dan 200 km, maar we hebben hier toch zeker wel 4/5 uur over gedaan. Dit kwam vooral doordat er nogal veel vrachtwagen en trucks op de weg rijden, die niet harder kunnen dan 20 km/u. De weg heeft slecht een rijbaan, dus je moet wachten tot er geen bochten en tegenliggers aankomen voordat je de langzamen trucks kan inhalen. Erg frustrerend, maar welkom in Afrika! Tijdens deze tocht heb ik wel lekker uit het raam kunnen kijken en Ghana in me opnemen. Ik merkte dat ik het vooral met Malawai aan het vergelijken was. Hierbij de meest opvallende punten:
- De auto's in Ghana hebben allemaal hele voorruiten.
- De huizen in Ghana zijn bijna allemaal van baksteen of beton en hebben geen grasdaken.
- Er zijn veel meer mensen langs de weg die spullen verkopen uit manden en bakken die ze op hun hoofd dragen.
- Er zijn tolwegen in Ghana, dit is nog naast de gewone roadblocks waarbij je soms wordt gestopt door de politie.
Tegen het einde van de ochtend was ik dan toch eindelijk bij mijn nieuwe thuis. Ik woon in een appartement bij Georgina, zij is tevens de vrouw die het centrum waar ik werk runt. Het is een super mooi en groot huis, waar in totaal 4 appartementen zijn. Georgina en ik wonen boven, elk in een eigen appartement en beneden zijn nog twee appartementen die nog gehuurd kunnen worden. Georgina woont samen met Alma, een erg vrolijk en schattig meisje van 10 jaar. Daarnaast komt er dagelijks een werkster bij Georgina schoonmaken en is er elke dag een tuinman. In de avonden er komt er een bewaker en er is een hond (Whisky), dus veilig is het sowieso. Mijn appartement is erg groot en mooi: er zijn 3 slaapkamers met elk 2 bedden, 2 badkamers, een hele grote woonkamer met eettafel, een enorme keuken en een groot balkon. Daarnaast heeft het huis airco en ventilatoren, dus ik kan het huis ook koel houden. Het huis ligt in Beach Road, de mooiste en duurste wijk van Takoradi en dat is ook wel te merken. Er staan in de buurt echt prachtige huizen met enorme tuinen en ik kan lopend naar het strand. Daarnaast zijn er een aantal tenten in de buurt met echte Westerse prijzen en waar je dan ook voornamelijk expats ontmoet. Ik heb trouwens al heel erg veel Nederlanders ontmoet, gezien of gehoord! Het weer is hier erg lekker. Het is lekker warm, maar er staat wel altijd een verkoelend zeebriesje. Daarnaast zijn er ook nog wel eens wolken waardoor je niet altijd de felle zon hebt.

De mensen is Ghana zijn erg vriendelijk. Iedereen zegt je gedag en vraagt hoe het met je gaat. Gisteren ben ik alleen naar de markt geweest en ik word niet opgelicht! Ik krijg gewoon meteen de eerlijke prijs die lokale mensen ook krijgen. Ik heb me hier dan ook nog niet onveilig gevoeld. Ik kan rustig alleen over straat en ook als het donker is, is het over het algemeen veilig hier. De prijzen hier variëren wel erg. De lokale producten zoals vis, fruit en groentes en gerechten van kraampjes op straat zijn echt spot goedkoop! De Westerse producten zijn daarentegen nog duurder dan dat ze in Nederland zijn. Zo betaal je hier voor Dove douchegel 6 euro! Maar ze hebben het wel, dus ik hoef vrij weinig van thuis te missen mocht mijn eigen grote voorraad opraken!

Ik ben hier echter gekomen om te werken, dus daar moet ik ook zeker iets over vertellen. Het centrum waar ik werk is erg mooi. Naast Georgina zijn er nog een computerleraar, een bibliothecaris ( de zoon van Georgina, die in een huis vlak achter ons en op hetzelfde erf woont) en een soort conciërge overdag en een bewaker voor de avonden en nachten. Deze week heb ik vooral gekeken hoe alles werkt in het centrum en wat er allemaal te vinden is. Zo heb ik verschillende computerlessen bijgewoond en het uitleensysteem van de bibliotheek geleerd. In de ochtenden komen er gemiddeld zo'n 3 klassen kinderen naar de bibliotheek en 1 klas naar de computerles. Dit betekent dat de leerkrachten met hun klas naar het centrum komen omdat ze inzien dat dit een positieve invloed heeft op de ontwikkeling van de kinderen. Daarnaast zijn er in de ochtenden kinderen te vinden die de les niet meer in mochten omdat ze te laat op school waren. Deze week was er een leerkrachten staking en daardoor was het in de ochtenden drukker dan normaal. De kinderen hadden namelijk geen les, omdat de leerkrachten al een tijdje niet betaald waren.

Na schooltijd komen er elke dag veel kinderen naar het centrum om wat te lezen of voor computerlessen. Voordat ik kwam was er al een tijdje geen leerkracht meer in het centrum, dus helaas zijn veel activiteiten naar de achtergrond verdwenen. Ik zal die activiteiten dus geleidelijk weer moeten gaan oppakken. Zelf heb ik deze week nog weinig gedaan in het centrum. Dit is erg lastig van mij aangezien ik graag druk bezig ben en dingen graag gestructureerd en efficient wil hebben. Ik moet mezelf er echter toe dwingen om mijn Nederlandse directheid naar de achtergrond te duwen en de Afrikaanse cultuur te respecteren door langzaam aan dingen op te gaan bouwen. Volgende week ga ik rustig aan beginnen met het uitvoeren van enkele activiteiten. Ik werk maandag tot en met vrijdag van half 10 tot 5. Om 9 uur vertrekken we vanaf huis om met de auto naar het centrum te gaan. Het centrum ligt namelijk helemaal aan de andere kant van de stad en is ongeveer 15 minuten rijden met de auto. Georgina gaat in de middag naar huis om te lunchen en te rusten en ik kan ervoor kiezen om mee te gaan of om in het centrum te blijven en wat lunch te kopen bij een kraampje op straat. Vaak kies ik ervoor om te blijven omdat ik anders bijna de hele middag mis en daardoor ook veel kinderen misloop. Op zaterdag is het centrum maar open tot 2 uur en van 12 tot 2 zijn er speciale activiteiten voor de kinderen (die ik uiteindelijk wat wil aanpassen en uitdagender wil maken). In het centrum is trouwens redelijk snelle WIFI dus erg fijn om daar gewoon even Facebook te kunnen checken en het Nederlandse nieuws te kunnen lezen!

Dit was in het kort (ja dit was nog kort) mijn eerste week hier. Volgende keer zal ik wat meer vertellen over mijn dagelijkse routines, mijn vrijetijdsbestedingen in Takoradi en mijn werk in het centrum.

Liefs vanuit het lekker zonnige Takoradi!