alweer 2 weken hier

Ik kan het zelf niet geloven, maar ik ben alweer meer dan twee weken in Takoradi. Het voelt aan de ene kant alsof ik gisteren ben aangekomen, maar aan de andere kant voelt het leven hier al vertrouwd.

In het centrum van To Be Worldwide ben ik nu echt actief begonnen. Momenteel ben ik druk bezig met het maken van activiteitenkaarten voor de kinderen. Het is de bedoeling dat de kinderen deze kaarten zelfstandig kunnen maken en zo kunnen werken aan hun leesvaardigheid. Mijn voorgangster was met deze kaarten begonnen en ik ga er nu voor zorgen dat er kaarten zijn voor alle leesniveaus. Daarbij ga ik er begrijpend lezen aan toevoegen, zodat niet alleen het technisch lezen wordt bevorderd. De kinderen weten nu dat ik er ben en vinden dat erg leuk. Wanneer ik uit mijn kantoor kom willen ze me allemaal gedag zeggen en de meeste kinderen willen ook graag dat ik even met ze kom lezen of ze help met de activiteitenkaarten. Het is erg leuk om te zien dat de meeste kinderen elke dag langskomen om de kaarten te maken of om te lezen. De scholen staakten afgelopen week nog steeds en daarnaast hadden een aantal scholen een korte mid-term vakantie en daardoor waren sommige kinderen er zelfs de gehele dag.
Vorige week ben ik ook langs een basisschool geweest. De school doet een penvrienden project met een school in Amsterdam en maakt daarnaast een gezamenlijk boek over de omgeving ik moet ervoor zorgen dat het project hier in Takoradi goed loopt. Ik werd meteen voorgesteld aan de directrice en het hele team en werd heel hartelijk ontvangen (daarbij ben ik nu geloof ik uitgehuwelijkt aan een van de leerkrachten, maar dat ter zijde...) Ik mocht de school niet verlaten voordat ik had beloofd een dag daar les te komen geven, want ze vonden het reuze interssant om een een lerares uit Nederland les te zien geven aan een van hun klassen. Ik heb dit met knikkende knieën toegezegd aangezien de klassen daar uit 50 tot 70 kinderen bestaan en die normaliter in toom worden gehouden door te dreigen ze te slaan met stokken.

Naast het feit dat het nu op werk lekker loopt, heb ik deze week ook mijn sociale leven een beetje opgezet. Vrijdags ben ik naar een feestje geweest waar een groot deel van de expat gemeenschap aanwezig was. Dit was een erg leuke ervaring, je ontmoet mensen van over de hele wereld en vrijwel iedereen komt een praatje met je maken en is erg aardig. Daarnaast wordt er veel alcohol genuttigd, worden er drankspelletjes gespeeld en mensen in het zwembad gegooid en dit alles bij mensen tussen de 20 en 45 jaar oud. Als expat blijf je je blijkbaar lang jong gedragen of zoiets.. Ik heb daar in ieder geval veel leuke mensen leren kennen en meer geleerd over het leven in Takoradi. Zo ben ik erachter dat de wijk en het huis waarin ik woon, echt uitzonderlijk zijn en dat veel expats het met veel mindere wijken en huizen doen. Stroomuitval is hier ook bijna dagelijkse kost, maar de energiemaatschappij schakelt daarom steeds bewust bepaalde wijken van de stroom af. De rijken wijken (waar ik dus woon) krijgen meestal de goede tijden toegedeeld, dit betekent over geen stroom maar zodra het donker wordt wel gewoon weer stroom.
Daarnaast ken ik nu aardig wat mensen, dus als ik ergens kom zijn er eigenlijk altijd wel mensen waarmee ik een praatje kan maken of van te voren zelfs mee kan afspreken. Zo heb ik voor volgend weekend al een tripje gepland, ga ik donderdags hardlopen met een groepje meiden en ga ik me aanmelden bij de sportschool om de hoek (jaja ik wordt hier nog bijna sportief en gezond..)
Er komen later wat meer foto's maar ik moet bekennen dat ik vrij weinig vastleg tot nu toe, maar ik heb hier tenslotte nog zo'n 8 maanden de tijd voor!

Liefs vanuit zonnig Takoradi!